Het Mon Desir Klusteam
Broers Sebastiaan & Christiaan Prins
pakken alle klussen aan boord zelf aan. In meer dan tien jaar tijd hebben ze zich aardig bekwaamd, van electra en houtbewerking tot staalwerk.
Broers Sebastiaan & Christiaan Prins
pakken alle klussen aan boord zelf aan. In meer dan tien jaar tijd hebben ze zich aardig bekwaamd, van electra en houtbewerking tot staalwerk.
Altijd een fris briesje om je neus: ook 's nachts te kooi.
Gelukkig was november 2011 zo zacht en droog als anders nooit. Voor onze klus paste dit weer goed in het werkschema. Eerst snijden we 'gaten' in het stalen dak voor de nieuwe dakramen. We hebben frames van RVS voor de luiken laten maken. Deze lassen we vast in het dek. Voor het lassen van RVS en gewoon staal heb je overgangelectrodes nodig. Wisten we niet, nu wel. Om roest te voorkomen doen we de frames voor het schilderen zandstralen. Vervolgens een aantal lagen grondverf erop, klaar! En omdat het na 4 weken toch weer een keertje moest regenen, hebben we de luiken toch maar vastgeschroefd.
Ook deze winter wordt er weer een hut verbouwd om straks aan alle regels van brandveiligheid te voldoen. De hut blijft bestaan in haar afmetingen maar krijgt een nieuwe interieur en voldoet aan alle eisen mbt brandveiligheid. De hut is nu voorzien van 220 V (alleen walstroom), warm en koud water en cv.
De oude fokkeboom had het tijdens het zeilseizoen 2009 begegeven. De nieuwe giek moet toch zeker 8 mlang bij een doorsnede van ca. 15 cm worden. Hiervoor lijmen we twee lange houten balken aan elkaar. Nu hebben we een vierkante balk. Deze wordt dan achtkant gemaakt en vervolgens door onze scheepstimmerman rond geschaafd. Nog even lakken en klaar. Het oude beslag is met een paar aanpassingen herbruikt.
De zwaarden zijn toe aan een onderhoudsbeurt. Ze worden door de tweemastklipper Welvaart meegenomen naar Hillegom waar ze in een loods geheel opgemaakt worden. Dat betekent o.a. schuren, lassen, lijmen en schilderen. Van het voorjaar gaan we de constructie van de ophanging dusdanig veranderen dat de zwaarden ook op zij kunnen zwenken. Dit is beter voor het potdek van de scheepsromp welke tot nu toe vaak beschadigd raakte.
Wat doen jullie eigenlijk in de winter? Dat is een veel gehoorde vraag waarop we in de winter van 2011/12 een duidelijk antwoord hebben: verbouwen!
Om aan nieuwe eisen van brandveiligheid te voldoen worden deze winter zes hutten in het voorschip compleet gesloopt en opnieuw opgebouwd. De watertanks die zich onder de hutten bevinden worden ook vervangen.
Dank kapitein Sebastiaans uitvinder-praktijken heeft de bemanning van de Mon Desir ook door de bouwperiode heen beschikking over stromend water en ondervindt geen belemmering door de verbouwing, op wat tijdgebrek en stressmomenten na...
Binnen een week hebben we alle hutten gesloopt. De oude watertanks van staal zijn met de snijbrander in handzame stukken gesneden en door Simon, de Franse metaalhandelaar, met zijn bakfiets opgehaald.
In deze fase van ons bouwproject is het ruim resp. het voorschip totaal leeg. Onze diepgang bij het achterschip is hierdoor van 1,25m naar 1,50m gegaan omdat de boot nu tijdelijk door ontbrekend gewicht in het voorschip sterk achterover helt. Naast het gewicht van het bouwmateriaal van de oude hutten en het staal van de watertanks hebben we namelijk ook ongeveer 100 meter aan oude ankereketting uit de boot gehaald en tijdelijk opgeslagen. De ankerketting is voor de ballast en weegt toch 3 ton.
Eerstvolgende stappen: conservering van het vlak, nieuw leidingwerk aanleggen voor drinkwater en openingen voor dakluiken in het stalen plafond snijden.
De nieuwe watertanks worden van kunststof gemaakt. Voorheen hadden we twee grote tanks, nu laten we vijf kleine units maken, die eveneens ruim 5000 liter drinkwater vatten. Alle tanks moeten door de grote koekoek in de salon de boot in gehesen worden. Hopelijk passen ze precies zo naast elkaar zoals wij dat op papier bedacht hebben.
uit de afdeling sanitair en elektra. Alle hutten zijn voorzien van stromend water en stopcontacten.
Geboren om kapitein te worden dacht Sebastiaan ooit. Maar als eigenaar van je eigen boot moet je ook kundig zijn met stroom, water, cv, hout en staal. Alle kabines hebben licht, een eigen stopcontact, een brandmelder, een radiator aangesloten op het cv en elk bed is voorzien van een leeslamp. Bovendien een wastafel met warm en koud water voor tanden poetsen. We hebben grote kastplanken gemaakt zodat je wat persoonlijke dingen kwijt kan. Reistassen passen onder het bed.
Heerlijk slapen na fijne dag buiten aan dek!
Alle bedden zijn nieuw en van hand getimmerd. We hebben nieuwe matrassen op maat laten maken. Voor de lange medemens: er zijn zelfs bedden van 2,15m bij. Ook zijn de bedden bijna 80 cm breed. Voor een scheepskooi zijn dit luxe afmetingen.
Met andere woorden: wandjes optrekken
De ondervloer ligt, nu trekken we wandjes. Dat worden weer de hutten. De indeling van de hutten blijft hetzelfde. Maar we hebben al een paar seizoenen terug het vooronder - de hut van de matroos - ingekort, waardoor er nu meer ruimte bij de gasten ter beschikking komt. Zo kunnen alle hutten wat ruimer worden opgezet. Bovendien hebben we ook een ijzersterk timmer-team aan de slag wat heel efficient kan timmeren en zo elke centimeter ruimte gaat benutten.
Voor alle mensen boven de 2 meter: we hebben nu maar liefst 8 bedden die langer zijn dan 2 meter! Dat wordt heerlijk slapen.
Wanden zetten op een schip is trouwens best lastig omdat er niks 'recht' is. De wanden bestaan uit raggelwerk van houten balken. Dit wordt opgevuld met brandveilig steenwol en dichtgetimmerd met MDF-platen voorzien van brandwerend HPL-laag.
We hebben bijna 90 platen besteld. Een grote vrachtwagen met vorkheftruck rijdt ze bij het schip voor en lost de platen op de kade. Het is nu aan de klusmannen om de 90 platen een voor een het ruim in te tillen.
In de wanden zit niet alleen steenwol maar we hebben ook alle elektra voor lichtschakelaars en stopcontacten netjes achter de MDF-platen verstopt. De wanden worden na een bezoek van de keurmeester van de verzekering resp. overheid definitief dichtgelijmd.
Overige stroomkabels, waterleidingen en brandmeldkabels zitten opgeruimd in een koof in de vloer. Deze loopt langs de kimmen en valt grotendeels weg onder de bedden en kastplanken. Elke hut krijgt namelijk een eigen wastafel met warm en koud water en kastplanken om je spullen op te bergen. Onder de bedden is trouwens voldoende ruimte om je reistas te verstoppen.
De wanden zijn dicht, maar je kijkt nog tegen het naakte staal van het plafond aan.
In het begin van de passagiervaart legde je eerst een vloer en dan het plafond door de hele boot en maakte je vervolgens tussenwanden en je had een hut.
Tegenwoordig zijn er andere wetten en bestemmingen. Voor de brandveiligheid spreekt men van compartimentering. Op je vloer zet je eerst tussenwanden die tot het staal van het dak doorlopen. Vervolgens maak je per hut resp. compartiment een eigen plafond.
We gaan bij deze verbouwing ook in zes hutten een dakraam plaatsen. De uitsparingen in het staal voor de ramen hadden we al in november uitgesneden en de frames en luiken zaten er ook al in. Maar voor de betimmering komen er op maat gemaakte houten frames die nog wit geschilderd moeten worden. Op dit moment lijkt het een soort SUPER-JENGA!
De plafonds inbouwen is een uitdaging: we willen zo min mogelijk verlies uit een plaat, we hebben weinig ruimte in een hut om met een plaat even groot als de hut te bewegen en we voelen tijdsdruk. Het vaarseizoen nadert behoorlijk snel! Maar het Mon Desir klusteam heeft binnen een weekend alle plafonds erin getimmerd. Complimenten! Top! Op naar de volgende stap...
Na het inbouwen van de watertanks leggen we een ondervloer voordat we aan de opbouw van de hutten beginnen.
De tanks zijn voorzien van leidingen en aansluitingen, nu leggen we een vloer er bovenop. We lassen een framewerk uit t-ijzers zodat de tanks niet gaan schuiven ook al gaat de Mon Desir hellen onder zeil. Er wordt een vloer op het stalen frame gelijmt waaarop we de wandjes voor hutten zetten.
Aan boord van een schip komt je drinkwater uit watertanks.
Op de Mon Desir hebben we een capaciteit van ca. 5000 liter. De watertanks zitten in het voorschip onder de hutten. Met de verbouwing van de hutten ivm brandveiligheid vervangen we in de winter van 2011/12 ook de oude wateranks van staal door nieuwe van kunststof.
De oude tanks bleken helemaal niet zo slecht te zijn zodat ons klusteam alles gewicht in de strijd moest gooien voor het kleinmaken. Het leek een soort van stage-diving maar dan zonder 'crowd'.
De deelstukken staal zetten we op de kant neer waar ze door Simon - handelaar in oud metaal - met zijn bakfiets worden opgepikt.
In plaats van twee grote tanks gaan we nu vijf smallere units inbouwen. De capaciteit blijft nagenoeg hetzelfde.
Onze nieuwe tanks worden in Friesland gemaakt. We gaan ze met auto en aanhanger halen. Onderweg is het herfstachtig nevelig maar de rit verloopt zonder bijzonderheden. Bij het schip in Haarlem gearriveerd gaat het uitladen van de aanhanger en inladen in de boot dank wat touwen, talies en trekwerk soepeltjes.
De volgende werkzaamheden lopen helaas minder makkelijk. De tanks moeten naast elkaar maar het vlak en de spanten zijn niet recht en even - net als de vloer in een oud huis. Het is daarom veel passen en meten voordat alle vijf tanks op positie liggen. Elke unit ligt vastgelast in een soort rail zodat het hele zaakje niet bij helling en golfslag gaat schuiven. Onderling zijn de tanks met elkaar verbonden. Hierin zit veel tijd. Alles bedenken en bestellen, dat was moeilijk. Er zijn wat pakketen heen en weer bezorgd door de post. Maar nu weten we hoe het moet.
De tanks worden vanuit dek gevuld. De vulleiding loopt door het vooronder - het hutje van de matroos. Na de vul komen er talrijke vertakkingen, het lijkt een bijzonder kunstwerk!
De grote bouwklus zit op het eind. De fijne afwerking begint.
De beddenplanken, deurkozijnen en aftimmerlatten worden gelakt. Nieuwe gordijnen naaien en ophangen, garderobehaken vastschroeven, deuren afhangen, tapijt laten leggen, opruimen en schoonmaken.
De salon wordt weer een woonkamer ipv klusruimte en de hutten zijn net op tijd afgetimmerd. De eerste gasten van het zeilseizoen 2012 kunnen inschepen. Welkom aan boord!
